Wat heb ik gekocht?

Een hoop roest en dozen vol waardeloze onderdelen of de liefde voor deze oldtimer waar je alle geheimen van wilt weten? Voor mij het laatste. Hij (of zij, wat is een Morris?) staat nu bij mij binnen op te drogen van de besneeuwde tocht, die trouwens voorspoedig verliep.

Dan is het alsof het sinterklaas is. De dozen uitpakken en kijken wat je allemaal tegen komt. Zo op de eerste oogopslag lijkt het redelijk compleet. Over compleet zelfs, want er zitten ook nog enkele Ital onderdelen bij.

En dan het houtwerk. Ik had natuurlijk bij de koop wel gezien dat dat heel erg slecht was. De verkoper had mij daar ook wel op gewezen. En dat is dus ook zo! Dus ik zou ook timmerman moeten gaan spelen. Na wat documentatie te hebben geraadpleegd blijkt het framewerk, dat tot de dragende constructie behoort, van Essen-hout te zijn gemaakt.

De vele onderdelen uitgepakt en schoon gemaakt. Dat was al een hele klus. Gelijk de onderdelen die roestig waren met een staalborstel bewerkt en zwart gespoten met hammerite. Ook een module voor een hydraulische rem en koppeling van een Ital was mee geleverd. En er waren ook klauwen voor schijfremmen vóór bij. De Minor zal dus voorzien worden van deze luxe.

Het ruitenwissermotortje zat apart in een plastic zak. Deze bleek uit elkaar te liggen. Toen ik het beter bekeek, bleek dat het pertinax-plaatje waar de koolborstels op gemonteerd zitten uit twee delen bestond. Gebroken dus. Van een stukje PVC dat ik nog had liggen heb ik een nieuw plaatje gemaakt. De 7-gatenboor kwam hierbij goed van pas. Met wat secuur zaagwerk heb ik de borsteltjes passend gemaakt. Alles weer in elkaar gezet en aangesloten op de acculader. Ja hoor, hij doet het weer.