De Minor kan weer een beetje aangekleed worden.

De gril is geplaatst. Het rooster met een spuitbus verf weer mooi gemaakt. Dus schuren, gronden, schuren en verven.

Ook de verlichting is aangesloten. De richtingaanwijzers annex stadslicht van een bekende overgenomen voor bijna niets. Ik hoor je al zeggen, maar een Traveller van die leeftijd heeft andere richtingaanwijzers. Dat klopt, maar deze die de wat oudere Minors dragen, vind ik er veel beter bij passen dan die grote.

Voor de bekleding op de vloer heb ik een mooi tapijtje bij de Kwantum uitgekozen. Heel nauwkeurig snijwerk, vooral omdat ik de oude bekleding niet had. Dan zou je hiervan de maten kunnen overnemen. Ook heb een ondervloerbedekking gebruikt. De ondervloerbedekking heb ik ook onder het dak geplakt als geluiddemping. Al met al ben ik daar heel tevreden over.

Ook de stoelen en de bank zijn geplaatst. Veel werk gehad met het herstellen van de bekleding. Van twee sets slechte stoelen één goede set gemaakt. Van een kapotte rode stoel ook bekleding gebruikt om de boel te herstellen. De naaimachine heeft veel moeten werken, maar het is allemaal goed gekomen. De paneeltjes van een Traveller zijn natuurlijk net iets anders dan van een Sedan. Van een Sedan had ik de rode stoelen en bekleding. Dus nieuwe paneeltjes voor de Traveller gezaagd van hardboard en deze bekleed met het rode kunstleer van de Sedan. Daarna zijn ze op de deuren geklikt en op de stijlen gekit.

Twee weken voor de datum waarop ik hem graag rijden wilde hebben zijn er natuurlijk altijd zaken die tegen zitten. Zo kwam er olie uit de staart van de versnellingsbak. Hierop zit bij het A-blok een rode bus geklemd waarin een vilten ring en een oliekeerring zit. Deze had ik niet vervangen en dat wordt altijd bestraft. Gelukkig had de keerring een gewone maat en kon ik hem bij de plaatselijke ijzerboer zo kopen.

Er in gezet en ..... na een proefritje weer olielekkage. De bus die hoort te klemmen was los gegaan. De bus weer op de staart geschoven en met twee heel kleine zelftappertjes geborgd. Nu kan er echt niets meer mee gebeuren.

De assen van de Marina, die nu onder de Minor zitten, hebben een andere steekafstand van de wielbouten dan die van de Minor. Dus een stel redelijke banden gezocht en er op gelegd nadat de velgen gebroken-wit gespoten waren. De Marina velgen hebben geen voorzieningen om de wieldeksels op te klemmen. Dus drie schroeven per wiel precies juist geplaatst, zodat de wieldoppen hier op klemmen. Ziet er uit alsof het zo hoort.

En dan uiteindelijk gereed voor zijn eerste ritjes. Net op tijd klaar voor het voorjaarstreffen van onze oldtimerclub.

Het ontbrak de Morris niet aan belangstelling van de clubleden en bezoekers.